ParsX.com

pouya_qzv · Posted: Sun Apr 27, 2008 6:46 pm Post subject: Unit 2 Histiry Of Computers

Let us take a look at the history of computers that we know today. [1]
بیائید باهم به تاریخچه ی کامپیوترههایی که امروزه میشناسیم نگاهی بیندازیم.

The very first calculating device used was ten fingers of a man`s hands.
ابتدایی ترین وسیله ی حسابگر(شمارشگر) مورد استفاده ده انگشت دست انسان بوده است.

This , in fact , is why today we still count in tens and multiples of tens.
این در واقع ، دلیل اینکه امروزه در مبنای ده دهی حساب و شمارش می کنیم می باشد.

Then the abacus was invented , a bead frame in which the beads are moved from left to right.
سپس چرتکه ابداع شد ، یک چهارچوب(کوچک) دارای مهره بصورتی که مهره ها از سمت چپ به راست حرکت کنند.

People went on using some form of abacus well into the 16th century , and it is still being used in some parts of the world because it can be understood without knowing how to read.
مردم به استفاده ازبرخی شکل ها (فرم ها) ی چرتکه روی آوردند تا قرن شانزدهم،و در حال حاضر (هنوز هم) در برخی از نقاط جهان کاربرد دارد چون بدون دانش خواندن میتواند مورد استفاده قرار بگیرد.

[2]During the 17th and 18th centuries many people tried to find easy ways of calculating.
در طول قرنهای 17هم و 18 هم برخی از مردم تلاش هایی برای یافتن راه های محاسبه ی آسان انجام دادند .
J.Napier, a Scotsman, devised a mechanical way of multiplying and dividing, which is how the modern slide rule works.
جی ناپییر ،اسکاتلندی تبار ،یک راه برای ضرب و تقسیم به شیوه ی مکانیکی طراحی کرد،که به گونه ی خط کش های ترسیمی امروزه کار می کند . (= خط کش های مهندسی)
Henry Briggs used Napier`s ideas to produce logarithm tables which all mathematicians use today.
هنری بریگ ایده ی نایپر را برای جداول لگاریتم که امروزه تمام ریاضیدانان آن را بکار می گیرند استفاده کرد.
Calculus, another branch of mathematics, was independently invented by both Sir Isaac Newton, an Englishman, and Leibnitz, a German mathematician.
حساب دیفرانسیل، شاخه ی دیگری از ریاضیات، بصورت مستقل توسط آیزاک نیوتن بریتانیایی تبار و لایبنیتز ریاضیدان آلمانی تبار ابداع شد.

[3]The first real calculating machine appeared in 1820 as result of several people`s experiments.
نخستین وسیله ی محاسبه گر در سال 1820 در نتیجه ی آزمایشات چندین شخص به معرض نمایش گذاشته شد.

This type of machines, which saves a great deal of time and reduces the possibility of making mistakes, depends on a series of ten-toothed gear wheels.
این نوع از دستگاه ، که تا حد زیادی در زمان صرفه جویی می کرد و تا حد ممکن اشتباهات را کاهش می داد، وابسته به یک سری از چرخ های دندانه دندانه ی ده تایی بود.

In 1830 Charles Babbage, an Englishman, designed a machine that was called 'The Analytical Engine'.
در سال 1830 چارلز بابییج ، بریتانیایی تبار، دستگاهی را طراحی کرد که به آن 'ماشین تحلیلی' گفته می شد.

This machine, which Babbage Showed at the Paris Exhibition in 1855, was an attempt to cut out the human being altogether, except for providing the machine with the necessary facts about the problem to be solved.
این ماشین، که بابییج آن را در سال 1855 در نمایشگاه پاریس نمایش داد، تلاشی بود برای جدا کردن همه ی انسانها ، جز حقایق ضروری در مورد مسایلی که باید حل شوند برای دستگاه باید فراهم شود.

He never finished this work, but many of his ideas were the basis for building today`s computer.
او هرگز نتوانست این کار(ش) را تمام کند، اما برخی از ایده های او مبنایی برای ساختمان کامپیوترهای امروزی بودند.

[4] In 1930, the first analog computer was built by American named Vannevar Bush.
در سال 1930، نخستین کامپیوتر آنالوگ توسط ونیوار بش آمریکایی ساخته شد.

This device was used in World War 2 to help aim guns.
این وسیله در جنگ جهانی دوم برای کمک به هدف گیری سلاح ها بکار گرفته شد.

Mark I, the name given to the first digital computer,was completed in 1944.
مارک 1، نامی بود که به نخستین کامپیوتر که در سال 1944 تکمیل شد، داده شد.

The men responsible for this invention were Professor Howard Aiken and some people from IBM.
مردان مسؤل برای این ابداع پروفسور هوارد ایکن [بود] و برخی که از آی بی ام بودند.

This was the first machine that could figure out long lists of mathematical problems, all at a very fast rate.
این نخستین دستگاهی بود که می توانست لیستی بلند بالا از مساێل ریاضی را، همه و همه با سرعتی بسیار بالا حل کند.

In 1946 two engineers at the University of Pennsylvania, J.Eckert and J.Mauchly, built the first digital computer using part called vacuum tubes.
در سال 1946 دو مهندس دانشگاه پنسیلوانیا،جی ایکرت و جی ماونکی، نخستین کامپیوتر دیجیتال را که در آن با استفاده از قسمتی که لامپ خلأ خوانده می شد ساختند.

They named their new invention ENIAC.
آنان اختراع جدید خود را انیاک نام نهادند.

Another important advancement in computers came in 1947, when Jhon von Newman developed the idea of keeping instructions for the computer inside the computer`s memory.
پیشرفت مهم دیگری در کامپیوتر در سال1947، زمانی که جان ون نیومن ایده ی نگهداری دستورالعمل ها را در داخل حافظه کامپیوتر گسترش داد ، آمد.

[5] The first generation of computers, which used vacuum tubes, came out in 1950.
نخستین نسل از کامپیوترها که در آن از لامپ خلأ استفاده شده بود در سال 1950 پدید آمد.

Univac I is an example of these computers which could perform thousands of calculating per second.
یونی وک 1 یک نمونه از این کامپیوتر هاست که می توانست هزاران محاسبه را در ثانیه انجام دهد.

In 1960, the second generation of computers was developed and these could perform work ten times faster than their predecessors.
در سال 1960، نسل دوم کامپیوترها گسترش یافتند و اینها می توانستند ده برابر سریعتر از پیشینیان عمل کنند.

The reason for this extra speed was the use of transistors instead of vacuum tubes.
دلیل این سرعت بسیاربالابکارگیری ترانزیستور به جای لامپ خلأ بود.

Second-generation computer was smaller, faster and more dependable than first-generation computers.
کامپیوتر نسل دوم کوچکتر، سریعتر و قابل اطمینان تر از کامپیوترهای نسل اول بود.

The third generation computers appeared on the market in 1965.
نسل سوم کامپیوترها در بازاری در سال 1965 نمایش داده شد.

These computers could do a million calculations a second, which 1000 times as many as first-generation computers.
این کامپیوترها می توانستند ملیونها محاسبه را در ثانیه انجام دهند،بطوریکه 1000 بار سریعتر از کامپیوترهای نسل اول
می باشد.

Unlike second- generation computers, these are controlled by tiny integrated circuits and are consequently smaller and more dependable.
بر خلاف کامپیوترهای نسل دوم، اینها با مدارات کوچکی کنترل می شدند و بالنتیجه کوچکتر و قابل اطمینان تر نیز بودند.

Fourth-generation computers have now arrived, and the integrated circuits that are being developed have been greatly reduced in size.
نسل چهارم کامپیوترها اکنون آمده اند، و مدارات مجتمع که گسترش یافته اند بسیار از نظر سایز کاهش یافته اند.

This is due to microminiaturization ,which means that the circuits are much smaller than before; as many as 1000 tiny circuits now fit onto a single chip.
این از میکرومینیاتورسازی ناشی می شود، که به این معناست که مدارات بسیار کوچکتر نسبت به قبل هستند؛ بطوریکه 1000 مدار کوچک امروزی در یک تراشه جای می گیرند.

A chip is a square or rectangular piece of silicon, usually from 1/10 or 1/4 inch, upon which several layers of an integrated circuit are etched or imprinted, after which the circuit is encapsulated in plastic, ceramic or metal.
چیپ یک قطعه مربع یا مستطیل از سیلیکون است، معمولا از 1\10 تا 1\4 اینچ می باشد، روی آن چندین لایه از مدارات مجتمع که حک شده یا نقش دارد وجود دارد ، سپس مدار در پلاستیک یا سرامیک یا فلز محفظه می شود.

Fourth-generation computers are 50 times faster than third-generation computers and can complete approximately 1,000,000 instructions per second.
کامپیوترهای نسل چهارم 50 مرتبه سریعتر از کامپیوترهای نسل سوم هستند و می توانند در هر ثانیه بطور تقریبی 1،000،000 دستور را کامل کنند.

[6] At the rate computer technology is growing, today's computers might be obsolete by1988 most certainly by 1990.
میزان پیشرفت تکنولوژی کامپیوتر رو به افزایش است،کامپیوتر های امروزی ممکن است که کامپیوتر های سال های 1988 تا 1990 را از رده خارج کنند.
It has been said that if transport technology had developed as rapidly as computer technology, a trip across the Atlantic Ocean today would take a few seconds.
گفته می شود که اگر فناوری حمل و نقل به سرعت فناوری کامپیوتر گسترش یافته بود، امروزه مسافرتی از این سر تا آن سر اقیانوس آتلانتیک چند ثانیه طول می کشید.

پویا باباحاجیانی